Aan de rand van Maarssen ligt Doornburgh, een buitenplaats die al bestaat sinds de zeventiende eeuw. Na jarenlang bewoond te zijn geweest door de Kanunnikessen van het Heilig Graf, is sinds 2018 de buitenplaats geopend voor publiek. Buitenplaats Doornburgh organiseert residenties, tentoonstellingen, workshops en lezingen op het snijvlak van kunst en wetenschap en er bevindt zich een restaurant, DeZusters.

Vroegste geschiedenis

De geschiedenis van buitenplaats Doornburgh begint in 1623. In de 17^e eeuw verruilden gefortuneerde Amsterdamse families zomers de warme stad voor prachtige buitenplaatsen aan de Vecht voor de natuur en ontspanning. Joan Huydecoper liet in 1637 Elsenburg bouwen en ook de buitenplaatsen Vechtleven en Somersbergen. Deze lagen op het terrein waar nu alleen Buitenplaats Doornburgh nog staat. In het rampjaar van 1672 werd Nederland aangevallen door de Fransen, als gevolg werden veel buitenplaatsen gesloopt, maar Doornburgh bleef behouden. Joan Huydecoper stuurde een grote som geld naar Parijs om dit te voorkomen. Willem Pietersen van Zon, die eigenaar was van de buitenplaats in 1684, plaatste het grote barokke toegangshek langs de Vecht dat nu in de tuin te bewonderen is. Na een periode van wisselend eigenaarschap kwam Doornburgh in 1772 weer in bezit van de familie Huydecoper. Tot 1912 bleef de buitenplaats in deze familie.

Priorij Emmaus

In 1957 werd het landgoed betrokken door de Reguliere Kanunnikessen van het Heilig Graf. Deze kloosterorde is gesticht na de verovering van Jeruzalem in 1114.

De zusters lieten in 1964 een imposant kloostercomplex bouwen door architect Jan de Jong, leerling van Dom Hans van der Laan van De Bossche School. De architectuur van de speciaal voor de zusters ontworpen priorij is sober en oogt modern ondanks dat het inmiddels al meer dan 50 jaar oud is. In het gebouw lijkt de tijd te hebben stilgestaan en heel veel is nog in oorspronkelijke staat.

In 2017 verlieten de laatste zusters de buitenplaats en kwam Doornburgh in eigendom van MeyerBergman Erfgoed Groep. Onder andere het landhuis, het park, de toegangshekken en de ijskelder zijn allemaal erkend als rijksmonument.

Park en Tuinen

Doornburgh ligt aan de Vecht, middenin een omvangrijk park. Door de jaren heen heeft de tuin van Buitenplaats Doornburgh ingrijpende veranderingen ondergaan. Zo was de tuin van oorsprong 0,85 hectare, maar door het verdwijnen van de drie naastgelegen buitenplaatsen Vechtleven, Somersbergen en Elsenburg, is Buitenplaats Doornburgh nu ruim 9 hectare groot. Aan het begin van de 19de eeuw is deze tuin omgevormd tot een Engelse landschapstuin door tuinarchitect J.D. Zocher.

Deze stijl heeft de tuin van Buitenplaats Doornburgh nog steeds. Er groeien bijzondere stinzenplanten en er zijn tal van vogels te zien.

Op het landgoed ligt een begraafplaats van de Reguliere Kanunnikessen. Ook de nu nog levende zusters kunnen hier in de toekomst hun laatste rustplaats vinden. De huidige eigenaar zal hierbij in de toekomst nog een ‘gedachteniskapel’ bouwen.

Nu

Tegenwoordig is er op Buitenplaats Doornburgh van alles te doen. Er zijn tentoonstellingen van hedendaagse kunstenaars, en het voormalig klooster biedt plek aan verschillende residenten. Kunstenaars en wetenschappers verblijven op de buitenplaats om onderzoek te doen, werk te maken en te presenteren. Het is een bijzondere plek die mensen blijft inspireren.