Het Rijksmonumentale Huis Duistervoorde begon als een middeleeuws kasteel rond 1350. In 1864 werd het deels afgebroken en verbouwd tot een witte villa naar voorbeeld van het Jenisches Haus in Hamburg. Eind 19e eeuw kwam er een klooster in het huis en kwam er in de tuin een grote Lourdesgrot. Sinds 1967 is het wederom particulier bewoond.

Rampspoed rond het rampjaar 1672 op Duistervoorde

Na het huwelijk in 1665 van de vrouwe van Duistervoorde Dorothea Petronella Steenbergen Van Voorst met generaal Frederik Johan baron van Baer van Slangenburg volgden de rampen elkaar op. Een grote brand op Duistervoorde verwoestte een groot deel van het huis. Er ontstond een breuk met haar moeder Joanna van Voorst over de aansprakelijkheid. Na vijf jaar ruzie en een rechterlijke uitspraak kon de herbouw starten, maar toen overleed Dorothea kinderloos. Niet haar weduwnaar, maar haar moeder Joanna kon de oudste rechten doen gelden en zij werd de nieuwe vrouwe van het kasteel en de landerijen van Duistervoorde. In de roerige tijden bleef het huis een toevluchtsoord voor priesters en was er een katholieke schuilkerk op zolder.

Frederik Johan, de weduwnaar van Dorothea, hertrouwde niet. Hij trok zich terug op het familiebezit Slangenburg waar hij ter nagedachtenis aan zijn vrouw de grote eetzaal door Gerard Hoet liet beschilderen met een allegorische mythologische verbeelding van de liefdesgeschiedenis van Dido en Aeneas.

Presentatie bundel “Die hofstat daer dat huys op plach te staan”
De presentatie van de bundel “Die hofstat daer dat huys op plach te staan” van de Stichting Kastelenstudies Nederland, met lezingen van Robert Ligthelm over Huys ten Donck in oorlogstijd, Taco Hermans over de kastelen/buitenplaatsen Hoogerhorst en Grimmestein, Rob Gruben over de stichting en het boek. Er is een beperkt aantal plaatsen beschikbaar dus reserveren is mogelijk.