Het Huis op landgoed Singraven heeft een rijke historie. In 1381 wordt het landgoed voor het eerst genoemd als agrarische boerenhofstede ‘ Hof ten Singraven’, in eigendom van de bisschop van Utrecht. In de eeuwen daarna was het landgoed opeenvolgend in bezit van verschillende families, totdat het begin 20e eeuw gekocht werd door de vader van de heer Willem Frederik Jan Laan. Deze Willem Laan werd eigenaar en de laatste bewoner van Huis Singraven.

Willem Laan gaf opdracht voor diverse forse verbouwingen en restauraties, waaronder het aanbrengen van een neoclassicistische voorgevel. Voorts vergaarde hij, zolang hij het Huis bewoonde, een enorme  kunst en antiek collectie. In 1956 verkocht Laan het landgoed aan Stichting Edwina van Heek, terwijl hij er tot zijn dood in 1966 kon blijven wonen. Verkoopvoorwaarde was wel dat het landgoed zoveel mogelijk in zijn oorspronkelijke staat behouden moest blijven.

Het Huis bevat stijlkamers in Lodewijk XV- en Lodewijk XVI-stijl alsmede een uitzonderlijke kunst- en antiekcollectie.

Het park is het bezichtigen waard door de bijzondere planten en het prachtige tuin- en landschapsontwerp. Onder Willem Laan werd het park volledig onder handen genomen. Hiervoor heeft hij de hulp ingeroepen van een zeer bekende tuinarchitect, Leonard Anthony Springer.

Tuinarchitect Springer gebruikte voor zijn een ontwerp een mix van 2 stijlen. De formele stijl met rechte lijnen vindt men dichtbij het huis, hier is de moestuin een mooi voorbeeld van. De Engelse landschapsstijl met gebogen lijnen, verrassende doorkijkjes, kunstmatige hoogteverschillen, kronkelende waterpartijen zijn verderaf van het huis te vinden.