Stadhouder Willem III was een enthousiast jager en dat was de reden dat hij het oude kasteel `t Loo aankocht en er vlakbij een nieuw jachtslot liet bouwen.
Het Oude Loo was een veertiende-eeuws kasteeltje dat door Willem III, in afwachting van de oplevering van zijn nieuwe paleis, tijdelijk werd opgeknapt. In 1685 begon hij direct met de bouw van het nieuwe Loo, maar hij bleek nogal zuinigjes van betalen. Dat weten we door de klaagzangen van de aannemer, die na vier jaar bouwen nog geen cent gezien had. In het midden van het nieuwe huis werd een vierkante “corps de logies”, een woongedeelte, gebouwd, met aan beide zijden een vleugel. Willem was inmiddels koning van Engeland geworden maar bleef in gedachten bezig met zijn slot op de Veluwe. In 1691 had hij alweer nieuwe plannen. Er zouden nieuwe paviljoens komen en ook de tuinen werden flink vergroot. Dat hoorde ook bij zijn nieuwe status, want nogal wat hoge gasten werden bij Apeldoorn ontvangen. Het huis was luxe ingericht met een grote kunstcollectie.
Na de dood van Willem III was er weinig geregeld rond de erfenis en zijn nazaten waren gedwongen delen van de verzameling te verkopen. Ook de latere stadhouders verbleven regelmatig op Het Loo, evenals de koningen uit het Oranjehuis. Toen koningin Wilhelmina op de troon kwam, was zij niet erg te spreken over de inrichting van Het Loo, vol als het stond met “wangedrochten” van meubels van al haar voorgangers. Zij liet het interieur dan ook ingrijpend wijzigen.
Toen Apeldoorn eenmaal een treinstation kreeg, verhuisde het koninklijk echtpaar twee keer per jaar van Den Haag naar Het Loo. Al bracht ook koningin Juliana regelmatig tijd door op Het Loo, na de dood van haar moeder was er geen officiële bewoonster meer.