fbpx Skip to main content

Ligt het tillenbeest in de gracht van Oud Poelgeest?

Oud Poelgeest | Zuid-Holland

11 mei 2021 | Willemijn van Weeren


Wie een kijkje neemt in de prachtige Drakenzaal van Kasteel Oud Poelgeest ontwaart daar op de schoorsteenmantel 2 rood marmeren sfinxen. Eén van de twee sfinxen is origineel en is na een omzwerving van ruim 65 jaar weer op haar oude stek terecht gekomen. De andere sfinx is een replica, door een kundig vakman nagemaakt.

Waar is dan die originele tweede sfinx gebleven?
Het antwoord hierop zou ooit hebben moeten komen van Jan Wolkers, de bekende schrijver, die zijn roots heeft in Oegstgeest. Aan het einde van de tweede wereld oorlog heeft hij zichzelf toegang verschaft tot het, in die tijd, zwaar gehavende kasteel en heeft één van de sfinxen gestolen en meegenomen naar zijn ouderlijk huis (in Oegstgeest) waar het ook op de schoorsteenmantel belandde. De komst van de sfinx veroorzaakte grote hilariteit in huize Wolkers mede door de pronte borsten van het beeld. Borsten werden door de vader van Jan Wolkers “tillen” genoemd en derhalve kreeg de sfinx de bijnaam het tillenbeest.

Jan Wolkers had ook zijn zinnen gezet op de tweede sfinx en daarom ging hij de volgende nacht terug met een vriend om de andere sfinx te stelen. Maar de vriend wilde ook een hele zware spiegel mee nemen die ze met zijn tweeën amper konden dragen. Jan besloot om de sfinx ergens op het landgoed te verstoppen… Waar? Dat zal altijd een raadsel blijven. Hijzelf schrijft over deze gebeurtenis in zijn eerste verhalenbundel Serpentina’s Petticoat maar naar alle waarschijnlijkheid is dit verhaal doorspekt met fantasie.

Zoektochten
Er zijn meerdere grootschalige zoektochten op touw gezet naar het tweede beest. Er is zelfs een grondradar uit Delft gehaald om de bodem te onderzoeken. Alles tevergeefs.

Om met de woorden van Freek Lugt (de auteur van Oud Poelgeest, van middeleeuws kasteel tot rustpunt in de Randstad) te spreken “De conclusie kan daarom alleen maar zijn dat het tweede tillenbeest achter een struik is gezet en naderhand door iemand anders is gevonden en meegenomen. Tenzij het ergens in een van de grachten ligt!

Bron: Freek Lugt, auteur van Oud Poelgeest, van middeleeuws kasteel tot rustpunt in de Randstad