Van april 1944 tot eind oktober 1944 werd Willem van der Sluis, een twaalfjarige Joodse jongen, door het verzet ondergebracht bij de familie Van der Putten aan de Kasteellaan in Wijchen. Vader Anton van der Putten had een baan op het gemeentehuis en was goed ingevoerd bij het verzet. Moeder Marie van der Putten zorgde voor de tien kinderen. Willem werd naar Wijchen gebracht omdat zijn vorige onderduikadres in Heeswijk niet meer veilig was.
De familie Van der Putten woonde in het koetshuis naast het kasteel, dat in gebruik was als gemeentehuis. Toen Willem daar kwam, was moeder Marie van der Putten in verwachting van haar elfde kind, dat kort na zijn komst werd geboren. Bij de familie Van der Putten had Willem eindelijk een veilig adres. Als argument voor zijn verblijf bij de familie werd gebruikt: “Er is in Amsterdam niet genoeg te eten en daarom is het beter dat hij een tijdje naar een dorp gaat om wat aan te sterken”.
Tijdens de schooluren moest Willem binnen blijven, maar na schooltijd mocht hij met de anderen buiten spelen. Voor de omgeving was het niet opvallend dat Willem er ook rondliep, ze waren de tel kwijt. Of er nu tien of elf kinderen rondliepen viel niet op.
Binnen het gezin Van der Putten had ieder zijn taak. Willem’s taak was aardappels schillen voor veertien personen, een taak die hij niet zo leuk vond. Maar hij hield manmoedig vol, zelfs als een van de kinderen een geschilde rauwe aardappel opat, waardoor hij weer een aardappel meer moest schillen.
Terwijl hij aardappels schilde, verscheen op 23 oktober 1944 vader Van der Sluis voor het raam. Willems’s ouders waren zojuist bevrijd en Willem kon weer naar huis. Later zei Willem hierover: “Ik weet niet waar ik het meest blij mee was, mijn vader in levende lijve te zien, ik wist niet of hij nog leefde, of de emmer aardappels niet te hoeven schillen”.
De Yad Vashem onderscheiding voor Anton en Marie van der Putten werd in 2009 uitgereikt aan hun oudste dochter Truus Brekelmans-van der Putten. Anton en Marie van der Putten kregen de titel “Rechtvaardigen onder de volkeren”. Hun namen zullen voor altijd gebeiteld staan in de Eremuur van Yad Vashem in Jeruzalem.
Yad Vashem (‘hand/gedenkteken en naam’) staat in Jeruzalem en is het officiële monument van Israël voor het herdenken van de Joodse slachtoffers van de Holocaust. ‘Yad Vashem’ komt voor in Jesaja 56:5 (“Ik geef hun in Mijn huis en binnen Mijn muren een Gedenkteken en een Naam, … een eeuwige naam”).
De Stichting Vrienden van Yad Vashem Nederland verleent medewerking aan de ceremonie bij uitreikingen van de Israëlische onderscheiding “Rechtvaardige onder de volkeren”. Deze eretitel wordt verleend aan niet-Joden, die belangeloos en met levensgevaar Joden hebben gered.
Museum Kasteel Wijchen heeft deze erepenning en oorkonde geschonken gekregen van de familie Van der Putten.
